Ferienhaus für max. 4 Personen
Souillac, Midi-Pyrenees, (Lot), Frankreich

Welkom op Font Neuve! Een oase van rust voor volwassenen en een paradijs voor de kinderen.

Nadat u de poort van Font Neuve gepasseerd bent, rijdt u de vallei binnen die in zijn geheel tot ons landgoed behoort en dus volledige privacy garandeert. Op dat moment wordt u de adem ontnomen door de fantastische rust en schoonheid die hier voelbaar is. Het gerenoveerde landhuis ligt ietwat verhoogd in het park tegen de bosrand waardoor u vanaf uw terras een prachtig uitzicht heeft over de vallei. In de vallei ligt het verwarmde zwembad, de boomgaard met diverse fruitbomen waaronder appels, kersen, noten, pruimen, vijgen en kiwi’s. In het park zijn op verschillende plaatsen zitjes gecreëerd van waaruit u kunt genieten van de rust en de stilte. Door de bosrijke omgeving beginnen wandelingen vanaf het eigen terrein en zijn reeën en wilde zwijnen regelmatige, graag geziene gasten. Dat we bovendien midden in de Périgord zitten waar het voor culinaire levensgenieters en wijnliefhebbers goed toeven is hoeven we u waarschijnlijk niet meer te vertellen. Restaurants op elk gewenst niveau zijn hier ruimschoots voorhanden en uw gastheer en gastvrouw Wilbert en Willemien zullen u graag helpen bij het maken van een keuze. Bovendien is een oppas op Font Neuve snel geregeld. Kortom: Font Neuve is een plek om lief te hebben of zoals een bejaarde Franse buurman ons toevertrouwde: dit is een beetje het paradijs.

Privé terras voorzien van tuinmeubelen en twee ligbedden. De tuin is 10 ha groot en voorzien van speeltoestellen voor de kinderen.

De woningen zijn volledig uitgerust met alle wenselijke apparatuur. De bedden zijn eerste klas eenpersoons boxspringbedden om u een uitstekende nachtrust te garanderen.

De Dordogne ligt op de westelijke uitlopers van het Massif central. Het gebied strekt zich uit tussen de Limousin in het noorden, een dunbevolkte, arme streek, de zonnige valleien van Aquitaine in het westen en de vruchtbare vallei van de Garonne in het zuiden. Het gebied Dordogne bestaat uit de departementen Dordogne en Lot, die voor de Franse Revolutie Périgord en Quercy heetten. Deze namen worden nog steeds als streeknaam gebruikt en je zou dus kunnen zeggen dat de Périgord en Quercy samen de Dordogne vormen. Het gebied bestaat voor het grootste deel uit een kalksteenplateau dat hier en daar een dikte bereikt van enkele honderden meters. In de vele barsten, scheuren en spleten kan het water snel weglopen. Door inkrimping en beweging van de aarde zijn onder de kalksteenkorst natuurlijke grotten ontstaan, waardoor het wegvloeiende water in de loop der tijden indrukwekkende druipsteenformaties werden gevormd. Dankzij de vele rivieren die tussen hoge rotswanden het gebied doorsnijden, zoals de Dordogne, Lot, Célé, Isle en Vézere, zijn er valleien ontstaan met een zeer vruchtbare sliblaag. Hier spelen de belangrijkste economische activiteiten zich af en er bevinden zich akkers met maïs, tabak, zonnebloemen, aardbeien en asperges, maar ook steenbakkerijen en fokkerijen van runderen, eenden en ganzen. De meeste dorpen en steden zijn in de valleien gesitueerd. De heuvels zijn bedekt met uitgestrekte bossen vol met wild. Jagen is hier dus de volkssport nummer een.
In de Périgord Noir, het oostelijk deel rond de stad Sartat, zijn het vooral de dichte, donkere eikenbossen die het beeld en de sfeer bepalen. In de Périgord vert, het noordelijk deel rondom Brantome en Nontron, zijn de heuvels lager, de hellingen vriendelijker en de bossen minder dicht, hetgeen een wat doorzichtiger landschap oplevert. Tussen deze twee gebieden ligt de Périgord blanc, de streek rondom Périgueux, waar de bodem door de kalkhoudende onderlagen enigszins wit uitgeslagen is. De Périgord Pourpre, de streek in het westen van de Dordogne rondom Bergerac, wordt zo genoemd vanwege de vele wijngaarden.
In het begin van de vierde ijstijd-30.000 jaar v.Chr.-trokken veel stammen uit het oosten en noorden van Europa naar de vallei van de Vézere, waar een aanmerkelijk zachter klimaat heerste. Het gebied was ook ideaal vanwege de vele holen en grotten die een ideale bescherming boden tegen de kou en eventuele vijanden, terwijl er in de vruchtbare, nauwe valleien veel wild leefde dat zo gemakkelijk te vangen was dat er tijd overschoot om de wapens te verbeteren en rotstekeningen te maken (Lascaux).
De Dordogne was ook het schouwtoneel van de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk (1337-1453). Er werden veel strategisch gelegen kastelen, versterkte kerken en dorpen gebouwd om het gebied te beschermen. Veel van deze gebouwen zijn goed bewaard gebleven door het ideale klimaat: droog en warm in de zomer, mild in de winter.